буйны́
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
буйны́ |
буйна́я |
буйно́е |
буйны́я |
| Р. |
буйно́га |
буйно́й буйно́е |
буйно́га |
буйны́х |
| Д. |
буйно́му |
буйно́й |
буйно́му |
буйны́м |
| В. |
буйны́ (неадуш.) буйно́га (адуш.) |
буйну́ю |
буйно́е |
буйны́я (неадуш.) буйны́х (адуш.) |
| Т. |
буйны́м |
буйно́й буйно́ю |
буйны́м |
буйны́мі |
| М. |
буйны́м |
буйно́й |
буйны́м |
буйны́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
шві́цкі, -ая, -ае.
У выразе: швіцкая парода — парода буйной рагатай жывёлы [ад назвы кантона Швіц у Швейцарыі, дзе ўпершыню выведзена гэта парода].
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
макрэ́ц, -раца́, м.
Мокры лішай на нагах у коней і буйной рагатай жывёлы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
першэро́н, -а, мн. -ы, -аў, м.
Конь-ламавік буйной і вынослівай пароды.
|| прым. першэро́нскі, -ая, -ае.
Першэронская парода.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
я́шчур, -у, м.
Вострая заразная хвароба буйной рагатай жывёлы, а таксама свіней, авечак, коз.
|| прым. я́шчурны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
тур², -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Вымерлы дзікі бык, продак буйной рагатай жывёлы.
2. Горны каўказскі казёл.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
хра́па, -ы, мн. -ы, храп, ж.
1. Пярэдняя частка галавы буйной жывёлы, морда.
2. Твар, нос чалавека (груб.).
Даць па храпе.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
біцю́г, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.
1. Рабочы конь — цяжкавоз буйной пароды.
2. перан. Пра высокага, мажнога чалавека (разм.).
Такі б. сноўдаецца без справы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
саза́н, -а, мн. -ы, -аў, м.
Прамысловая рыба сямейства карпавых з буйной луской.
|| прым. сазано́вы, -ая, -ае і (прыгатаваны з сазана) саза́навы, -ая, -ае.
Сазановая галава.
Сазанавая юшка.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прэс-бюро́, нескл., н.
1. Пастаянна дзеючы орган інфармацыі пры рэдакцыі буйной газеты, агенцтве друку, пасольствах, прадстаўніцтвах.
2. Рэдакцыйны апарат для абслугоўвання друку на перыяд з’ездаў канферэнцый, нарад.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)