буйваляня́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны
|
адз. |
мн. |
| Н. |
буйваляня́ |
буйваляня́ты |
| Р. |
буйваляня́ці |
буйваляня́т |
| Д. |
буйваляня́ці |
буйваляня́там |
| В. |
буйваляня́ |
буйваляня́т |
| Т. |
буйвалянё́м |
буйваляня́тамі |
| М. |
буйваляня́ці |
буйваляня́тах |
Іншыя варыянты:
буйвалянё́.
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
буйваляня́ і буйвалянё, -ня́ці, мн. -ня́ты, -ня́т, н.
Дзіцяня буйваліцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
буйвалянё ср., см. буйваляня́
буйваляня́ и буйвалянё, -ня́ці ср. буйволёнок м.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
буйваляня́ і буйвалянё, ‑няці; мн. ‑няты, ‑нят; н.
Дзіця буйваліцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
буйвалянё́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны
|
адз. |
мн. |
| Н. |
буйвалянё́ |
буйваляня́ты |
| Р. |
буйваляня́ці |
буйваляня́т |
| Д. |
буйваляня́ці |
буйваляня́там |
| В. |
буйвалянё́ |
буйваляня́т |
| Т. |
буйвалянё́м |
буйваляня́тамі |
| М. |
буйваляня́ці |
буйваляня́тах |
Іншыя варыянты:
буйваляня́.
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
бу́йволёнок м. буйваляня́ и буйвалянё, -ня́ці ср.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)