бузяны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бузяны́ бузяна́я бузяно́е бузяны́я
Р. бузяно́га бузяно́й
бузяно́е		 бузяно́га бузяны́х
Д. бузяно́му бузяно́й бузяно́му бузяны́м
В. бузяны́ (неадуш.) бузяну́ю бузяно́е бузяны́я (неадуш.)
Т. бузяны́м бузяно́й
бузяно́ю		 бузяны́м бузяны́мі
М. бузяны́м бузяно́й бузяны́м бузяны́х

Крыніцы: prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бузя́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бузя́ны бузя́ная бузя́нае бузя́ныя
Р. бузя́нага бузя́най
бузя́нае		 бузя́нага бузя́ных
Д. бузя́наму бузя́най бузя́наму бузя́ным
В. бузя́ны (неадуш.)
бузя́нага (адуш.)		 бузя́ную бузя́нае бузя́ныя (неадуш.)
бузя́ных (адуш.)
Т. бузя́ным бузя́най
бузя́наю		 бузя́ным бузя́нымі
М. бузя́ным бузя́най бузя́ным бузя́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бузяны́, ‑ая, ‑ое.

Разм. Пакрыты бузою ​1 (у 1, 3 знач.). Стары падплыў да берага, падняў канец снасці з тычкаю і лёгка ўваткнуў тычку ў бузяное дно. Карамазаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

буза́¹, -ы́, ж.

1. Рэшткі вадкасці разам з асадкам; падонкі.

На дне бочкі засталася адна б.

2. Пітво з проса, грэчкі, ячменю, распаўсюджанае ў Крыме і на Каўказе.

3. Адклады на дне вадаёмаў.

Дзеці плюхаюцца ў бузе.

|| прым. бузяны́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)