бужава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
бужу́ю |
бужу́ем |
| 2-я ас. |
бужу́еш |
бужу́еце |
| 3-я ас. |
бужу́е |
бужу́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
бужава́ў |
бужава́лі |
| ж. |
бужава́ла |
| н. |
бужава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
бужу́й |
бужу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
бужу́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
бужава́ць несов., мед. бужи́ровать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бужава́ць, ‑жую, ‑жуеш, ‑жуе; незак., каго-што.
Даследаваць бужам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бужи́ровать несов., мед. бужава́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)