бу́ер

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бу́ер бу́еры
Р. бу́ера бу́ераў
Д. бу́еру бу́ерам
В. бу́ер бу́еры
Т. бу́ерам бу́ерамі
М. бу́еры бу́ерах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бу́ер, -а, мн. -ы, -аў, м.

Лёгкая лодка або платформа з парусам, устаноўленая на вузкіх стальных палазках, для катання на лёдзе.

|| прым. бу́ерны, -ая, -ае.

Б. спорт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бу́ер ж. бу́ер

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бу́ер бу́ер, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бу́ер, ‑а, м.

1. Лодка з парусам, устаноўленая на каньках, для кахання па лёдзе.

2. Невялікая парусная лодка.

[Гал. boeier.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)