будо́ва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
будо́ва |
будо́вы |
| Р. |
будо́вы |
будо́ў |
| Д. |
будо́ве |
будо́вам |
| В. |
будо́ву |
будо́вы |
| Т. |
будо́вай будо́ваю |
будо́вамі |
| М. |
будо́ве |
будо́вах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
рэнтгенагра́фія, -і, ж.
Фатаграфаванне ўнутранай будовы непразрыстых прадметаў пры дапамозе рэнтгенаўскіх прамянёў.
|| прым. рэнтгенаграфі́чны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
падпарадкава́льны, -ая, -ае.
У граматыцы: які мае адносіны да будовы сказаў, утвораных па спосабе падпарадкавання.
Падпарадкавальныя злучнікі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
спелеало́гія, -і, ж.
Навука аб вывучэнні пячор — іх паходжання, будовы і выкарыстання чалавекам.
|| прым. спелеалагі́чны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
патайны́, -а́я, -о́е.
1. Сакрэтны паводле сваёй будовы, скрыты.
П. замок.
П. ход.
2. Загадкавы, сакрэтны.
Патайныя людзі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
амо́рфны, -ая, -ае.
1. Які не мае крышталічнай будовы (спец.).
2. перан. Бясформенны, расплывісты (кніжн.).
|| наз. амо́рфнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
тэксту́ра, -ы, ж. (спец.).
Асаблівасці будовы цвёрдага рэчыва, абумоўленыя характарам размяшчэння яго састаўных частак (крышталёў, зерняў, слаёў і пад.).
Т. горных парод.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дактыласкапі́я, -і, ж. (спец.).
Вывучэнне будовы ліній скуры на ўнутраным баку пальцаў рук, а таксама метад устанаўлення асобы па адбітках пальцаў.
|| прым. дактыласкапі́чны, -ая, -ае.
Д. аналіз.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
крышталі́чнасць, ‑і, ж.
Уласцівасць крышталічнага. Крышталічнасць будовы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
масі́ў, -сі́ву, мн. -сі́вы, -сі́ваў, м.
1. Горнае ўзвышша аднароднай геалагічнай будовы.
Горныя масівы.
2. Вялікая прастора, аднародная па якіх-н. прыметах.
Лясныя масівы.
|| прым. масі́ўны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)