бу́днік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бу́днік |
бу́днікі |
| Р. |
бу́дніка |
бу́днікаў |
| Д. |
бу́дніку |
бу́днікам |
| В. |
бу́дніка |
бу́днікаў |
| Т. |
бу́днікам |
бу́днікамі |
| М. |
бу́дніку |
бу́дніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Бу́днікі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Бу́днікі |
| Р. |
Бу́днікаў |
| Д. |
Бу́днікам |
| В. |
Бу́днікі |
| Т. |
Бу́днікамі |
| М. |
Бу́дніках |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)