Бу́дачка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Бу́дачка
Р. Бу́дачкі
Д. Бу́дачцы
В. Бу́дачку
Т. Бу́дачкай
Бу́дачкаю
М. Бу́дачцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бу́дачка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бу́дачка бу́дачкі
Р. бу́дачкі бу́дачак
Д. бу́дачцы бу́дачкам
В. бу́дачку бу́дачкі
Т. бу́дачкай
бу́дачкаю		 бу́дачкамі
М. бу́дачцы бу́дачках

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бу́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж.

1. Невялікая, звычайна драўляная пабудова для чыгуначнага вартаўніка, паставога і інш.

2. Збітае з дошак жыллё для сабакі.

|| памянш. бу́дачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. бу́дачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)