Невялікае ўзвышша, узгорак.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Невялікае ўзвышша, узгорак.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| бугры́ | ||
| бугра́ | бугро́ў | |
| бугру́ | бугра́м | |
| бугры́ | ||
| бугро́м | бугра́мі | |
| бугры́ | бугра́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Невялікае ўзвышша, узгорачак на паверхні зямлі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
паго́рак, -рка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
узго́рак, -рка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зара́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бугаро́к, ‑рка,
1.
2. У анатоміі — узвышанасць на касці, да якой прымацоўваецца мышца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
груд
1.
2. сухо́й луг, суходо́л
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)