буба́л
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
буба́л |
буба́лы |
| Р. |
буба́ла |
буба́лаў |
| Д. |
буба́лу |
буба́лам |
| В. |
буба́ла |
буба́лаў |
| Т. |
буба́лам |
буба́ламі |
| М. |
буба́ле |
буба́лах |
Іншыя варыянты:
бу́бал.
Крыніцы:
krapivabr2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
бу́бал
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бу́бал |
бу́балы |
| Р. |
бу́бала |
бу́балаў |
| Д. |
бу́балу |
бу́балам |
| В. |
бу́бала |
бу́балаў |
| Т. |
бу́балам |
бу́баламі |
| М. |
бу́бале |
бу́балах |
Іншыя варыянты:
буба́л.
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
буба́л зоол. буба́л, -ла м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)