брэто́нцы, ‑аў; адз. брэтонец, ‑нца, м.; брэтонка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. брэтонкі, ‑нак; ж.

Жыхары Брэтані.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брэто́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. брэто́нка брэто́нкі
Р. брэто́нкі брэто́нак
Д. брэто́нцы брэто́нкам
В. брэто́нку брэто́нак
Т. брэто́нкай
брэто́нкаю		 брэто́нкамі
М. брэто́нцы брэто́нках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

брэто́нец,

гл. брэтонцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брэто́нка,

гл. брэтонцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брэто́нец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. брэто́нец брэто́нцы
Р. брэто́нца брэто́нцаў
Д. брэто́нцу брэто́нцам
В. брэто́нца брэто́нцаў
Т. брэто́нцам брэто́нцамі
М. брэто́нцу брэто́нцах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)