брэ́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. брэ́к
Р. брэ́ку
Д. брэ́ку
В. брэ́к
Т. брэ́кам
М. брэ́ку

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

брэ́к

выклічнік

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Брэк ’спакой’ (Шат.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)