брыяло́гія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. брыяло́гія
Р. брыяло́гіі
Д. брыяло́гіі
В. брыяло́гію
Т. брыяло́гіяй
брыяло́гіяю
М. брыяло́гіі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

брыяло́гія ж. бриоло́гия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

брыяло́гія, ‑і, ж.

Раздзел батанікі, які займаецца вывучэннем імхоў.

[Грэч. brýon — мох і logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бриоло́гия брыяло́гія, -гіі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)