брыля́сты, -ая, -ае.

1. З вялікім казырком.

Брылястая шапка.

2. перан. З вялікай шапкай (пра грыбы).

Брылястыя сыраежкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

брыля́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. брыля́сты брыля́стая брыля́стае брыля́стыя
Р. брыля́стага брыля́стай
брыля́стае		 брыля́стага брыля́стых
Д. брыля́стаму брыля́стай брыля́стаму брыля́стым
В. брыля́сты (неадуш.)
брыля́стага (адуш.)		 брыля́стую брыля́стае брыля́стыя (неадуш.)
брыля́стых (адуш.)
Т. брыля́стым брыля́стай
брыля́стаю		 брыля́стым брыля́стымі
М. брыля́стым брыля́стай брыля́стым брыля́стых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

брыля́сты с больши́м козырько́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

брыля́сты, ‑ая, ‑ае.

З вялікім брылём (у 1 знач.). Зноў папаліся лісічкі — раз, другі, а потым у бярэзніку на ўзбалотку знайшоў я абабак і брылястыя чырвоныя сыраежкі. М. Стральцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)