брыкну́ть сов., однокр. брыкну́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бры́кнуць сов., разг., см. бры́кнуцца

брыкну́ць сов., однокр. лягну́ть, брыкну́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пстры́кнуць сов., однокр.

1. в разн. знач. щёлкнуть;

2. брыкну́ть, лягну́ть;

3. пры́гнуть;

4. перен., разг. (выразить недовольство) фы́ркнуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)