брыке́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
брыке́тны |
брыке́тная |
брыке́тнае |
брыке́тныя |
| Р. |
брыке́тнага |
брыке́тнай брыке́тнае |
брыке́тнага |
брыке́тных |
| Д. |
брыке́тнаму |
брыке́тнай |
брыке́тнаму |
брыке́тным |
| В. |
брыке́тны (неадуш.) брыке́тнага (адуш.) |
брыке́тную |
брыке́тнае |
брыке́тныя (неадуш.) брыке́тных (адуш.) |
| Т. |
брыке́тным |
брыке́тнай брыке́тнаю |
брыке́тным |
брыке́тнымі |
| М. |
брыке́тным |
брыке́тнай |
брыке́тным |
брыке́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
брыке́тны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да брыкету (у 2 знач.). Прафесар паказаў рукой на будынак. — У гэтай палове сама станцыя, — сказаў ён, — а злева сушыльнае аддзяленне брыкетнага завода. Галавач.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
брыке́т, -у, М -ке́це, мн. -ы, -аў, м.
1. Плітка, цаглінка з якога-н. спрасаванага матэрыялу.
Тарфяны б.
Вугальны б.
2. зб. Прасаваны торф або вугаль як паліва.
Тапіць у хаце брыкетам.
|| прым. брыке́тны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)