бру́чкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бру́чкавы бру́чкавая бру́чкавае бру́чкавыя
Р. бру́чкавага бру́чкавай
бру́чкавае		 бру́чкавага бру́чкавых
Д. бру́чкаваму бру́чкавай бру́чкаваму бру́чкавым
В. бру́чкавы (неадуш.)
бру́чкавага (адуш.)		 бру́чкавую бру́чкавае бру́чкавыя (неадуш.)
бру́чкавых (адуш.)
Т. бру́чкавым бру́чкавай
бру́чкаваю		 бру́чкавым бру́чкавымі
М. бру́чкавым бру́чкавай бру́чкавым бру́чкавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бру́чкавы брю́квенный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бру́чкавы, ‑ая, ‑ае.

Прыгатаваны з бручкі. Бручкавы сок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бру́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

Агародная расліна сямейства крыжакветных, а таксама караняплоды гэтай расліны жоўтага ці жоўта-белага колеру.

|| прым. бру́чкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

брю́квенный бру́чкавы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)