брусча́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. брусча́ты брусча́тая брусча́тае брусча́тыя
Р. брусча́тага брусча́тай
брусча́тае
брусча́тага брусча́тых
Д. брусча́таму брусча́тай брусча́таму брусча́тым
В. брусча́ты (неадуш.)
брусча́тага (адуш.)
брусча́тую брусча́тае брусча́тыя (неадуш.)
брусча́тых (адуш.)
Т. брусча́тым брусча́тай
брусча́таю
брусча́тым брусча́тымі
М. брусча́тым брусча́тай брусча́тым брусча́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

брусча́ты, -ая, -ае.

1. Зроблены з брусоў (у 1 знач.).

Брусчатая хата.

2. Вымашчаны брусчаткай.

Брусчатая шаша.

3. Які мае форму бруска (у 1 знач.).

Штабель брусчатага матэрыялу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

брусча́ты в разн. знач. брусча́тый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

брусча́ты, ‑ая, ‑ае.

Які мае форму бруска (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брусча́тый брусча́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)