бру́дна нареч. гря́зно, нечи́сто; неопря́тно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бру́дна,

1. Прысл. да брудны.

2. безас. у знач. вык. Пра наяўнасць бруду дзе‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пэ́цканіна, -ы, ж. (разм.).

Няўмела, неахайна, брудна выкананая работа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пэ́цканіна, ‑ы, ж.

Разм. Няўмела, неахайна, брудна выкананая работа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нячы́ста,

1. Прысл. да нячысты.

2. безас. у знач. вык. Брудна. У пакоі было нячыста.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нечи́сто нареч., безл., в знач. сказ. нячы́ста; (грязно) бру́дна.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

белакапы́тнік, ‑у, м.

Шматгадовая травяністая расліна сямейства складанакветных з духмянымі чырвонымі, бела-жоўтымі або брудна-пурпуровымі кветкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Мурда́сна ’брудна’. Відавочна, балтызм. Утвораны паводле жу́дасна (< жуда́), параўн. літ. mùrdyti ’пэцкаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

нечистопло́тно нареч.

1. неаха́йна;

2. перен. нячы́ста; бру́дна; нядобрасумле́нна, несумле́нна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гря́зно нареч.

1. бру́дна;

2. (о дороге и т. п.) гра́зка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)