бро́ўнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. бро́ўнік
Р. бро́ўніку
Д. бро́ўніку
В. бро́ўнік
Т. бро́ўнікам
М. бро́ўніку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бро́ўнік, -ку м., бот. бро́вник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бро́вник бот. бро́ўнік, -ку м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)