бранзаве́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак.

Свяціцца, зіхацець колерам бронзы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бранзава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; незак., што.

Пакрываць тонкім слоем бронзы або, фарбуючы, надаваць чаму-н. выгляд бронзы.

|| зак. набранзава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны.

|| наз. бранзава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бро́нза

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. бро́нза
Р. бро́нзы
Д. бро́нзе
В. бро́нзу
Т. бро́нзай
бро́нзаю
М. бро́нзе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бранзава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; незак., што.

Пакрываючы тонкім слоем бронзы або фарбуючы, надаваць чаму‑н. выгляд бронзы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

набранзава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак., што і чаго.

Пакрыць што‑н. слоем бронзы. Набранзаваць ручку дзвярэй. // Пакрыць слоем бронзы ў якой‑н. колькасці. Набранзаваць падсвечнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пабранзава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак., што.

Пакрыць слоем бронзы. Пабранзаваць статуэтку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́бранзаваць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак., што.

Спец. Пакрыць тонкім слоем бронзы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бро́нзавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае дачыненне да бронзы. // Зроблены з бронзы. [Багуцкі] так ударыў кулаком па стале, што перакулілася бронзавая чарніліца. Лынькоў.

2. Цьмяна-залацісты або карычневы; колеру бронзы. Хлопчык быў у адных трусіках на шлейках, моцна складзены, увесь бронзавы ад загару. Хадкевіч. Над дрэвамі ўжо ўзляталі бронзавыя хрушчы. Караткевіч.

•••

Бронзавы век гл. век.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пабранзаве́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Набыць колер бронзы. Пабранзавелі шышкі на сасне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бро́нза, ‑ы, ж.

1. Сплаў медзі з волавам, свінцом і іншымі металамі. Скульптура з бронзы.

2. зб. Мастацкія вырабы з такога сплаву. Выстаўка бронзы.

3. перан. Назва колеру, падобнага да колеру бронзы. Бронза загару. Бронза валасоў. □ Крануты бронзай восеньскія травы, сады лісцё скідаюць спакваля. Калачынскі.

4. Разм. Пра бронзавы медаль, атрыманы за трэцяе месца ў спартыўных спаборніцтвах, на конкурсе і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)