бро́нзавы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бро́нзавы бро́нзавая бро́нзавае бро́нзавыя
Р. бро́нзавага бро́нзавай
бро́нзавае		 бро́нзавага бро́нзавых
Д. бро́нзаваму бро́нзавай бро́нзаваму бро́нзавым
В. бро́нзавы (неадуш.)
бро́нзавага (адуш.)		 бро́нзавую бро́нзавае бро́нзавыя (неадуш.)
бро́нзавых (адуш.)
Т. бро́нзавым бро́нзавай
бро́нзаваю		 бро́нзавым бро́нзавымі
М. бро́нзавым бро́нзавай бро́нзавым бро́нзавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бро́нзавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бро́нзавы бро́нзавая бро́нзавае бро́нзавыя
Р. бро́нзавага бро́нзавай
бро́нзавае		 бро́нзавага бро́нзавых
Д. бро́нзаваму бро́нзавай бро́нзаваму бро́нзавым
В. бро́нзавы (неадуш.)
бро́нзавага (адуш.)		 бро́нзавую бро́нзавае бро́нзавыя (неадуш.)
бро́нзавых (адуш.)
Т. бро́нзавым бро́нзавай
бро́нзаваю		 бро́нзавым бро́нзавымі
М. бро́нзавым бро́нзавай бро́нзавым бро́нзавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бро́нзавы в разн. знач. бро́нзовый;

б. бюст — бро́нзовый бюст;

б. зага́р — бро́нзовый зага́р;

○ б. век — археол. бро́нзовый век;

~вая хваро́ба — мед. бро́нзовая боле́знь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бро́нзавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае дачыненне да бронзы. // Зроблены з бронзы. [Багуцкі] так ударыў кулаком па стале, што перакулілася бронзавая чарніліца. Лынькоў.

2. Цьмяна-залацісты або карычневы; колеру бронзы. Хлопчык быў у адных трусіках на шлейках, моцна складзены, увесь бронзавы ад загару. Хадкевіч. Над дрэвамі ўжо ўзляталі бронзавыя хрушчы. Караткевіч.

•••

Бронзавы век гл. век.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бро́нза, -ы, ж.

1. Сплаў медзі з волавам, свінцом і іншымі металамі.

2. зб. Мастацкія вырабы з такога сплаву.

Выстаўка бронзы.

3. Пра медаль, атрыманы ў спартыўных спаборніцтвах за трэцяе месца (разм.).

Атрымаць бронзу на спаборніцтвах.

|| прым. бро́нзавы, -ая, -ае.

Б. медаль.

Б. загар (цьмяна-залацісты).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бро́нзовый бро́нзавы;

бро́нзовый век археол. бро́нзавы век;

бро́нзовая боле́знь мед. бро́нзавая хваро́ба;

бро́нзовая меда́ль бро́нзавы меда́ль;

бро́нзовый зага́р бро́нзавы зага́р.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

медна... і медна-...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач. медны (у 1, 2 і 4 знач.), напр.: меднапракатны, меднарудны, медна-бронзавы, медна-буры, медна-жоўты, медна-чырвоны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бюст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

1. Скульптура верхняй часткі чалавечага цела (да грудзей або да пояса).

Бронзавы б.

Янкі Купалы.

2. Жаночыя грудзі.

Выступіла жанчына з ладным бюстам.

|| прым. бю́ставы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Брандзо́вы ’бурачковы (пра колер)’ (Жд.). Запазычанне з польск. brązowy ’бронзавы колер’. Аб запазычанні сведчыць націск.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

масянжо́вы, ‑ая, ‑ае.

Уст.

1. Які мае адносіны да мосенжу. // Зроблены з мосенжу. На камодзе красаваліся масянжовыя падсвечнікі. Бядуля.

2. Колеру мосенжу, бронзавы. Масянжовы загар. □ Прыйшоў Мікіта — дужы хлапчына з масянжовым тварам, трох[і] сутулаваты, унурысты і маўклівы. Зарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)