бро́місты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бро́місты бро́містая бро́містае бро́містыя
Р. бро́містага бро́містай
бро́містае		 бро́містага бро́містых
Д. бро́містаму бро́містай бро́містаму бро́містым
В. бро́місты (неадуш.)
бро́містага (адуш.)		 бро́містую бро́містае бро́містыя (неадуш.)
бро́містых (адуш.)
Т. бро́містым бро́містай
бро́містаю		 бро́містым бро́містымі
М. бро́містым бро́містай бро́містым бро́містых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бро́місты хим. бро́мистый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бро́місты, ‑ая, ‑ае.

Які мае ў сваім саставе бром. Бромісты натрый. Бромістыя солі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бром, -у, м.

Хімічны элемент, цяжкая цёмна-бурая вадкасць з рэзкім непрыемным пахам, якая выкарыстоўваецца ў тэхніцы, медыцыне, фатаграфіі і пад.

|| прым. бро́мавы, -ая, -ае і бро́місты, -ая, -ае.

Бромісты калій.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бро́мистый хим. бро́місты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)