бре́згать несов. грэ́баваць; га́дзіцца, гі́дзіцца, бры́дзіцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бре́зговать несов., разг., см. бре́згать.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грэ́баваць несов. бре́згать, гнуша́ться; пренебрега́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гі́дзіцца (чым, чаго и с инф.) несов., обл. пита́ть отвраще́ние (к чему), бре́згать (чем и с инф.)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Брыско́тлівы ’золкі’ (Сцяц.). Можа, да слав. *brězg‑ ’кіснуць, быць горкім, пакрывацца цвіллю і да т. п.’ (рус. бре́згать, укр. збре́зкнути ’скіснуць’, польск. brzazg ’непрыемны смак’, чэш. břesk; аб гэтай групе слоў гл. Бернекер, 85; Праабражэнскі, 1, 44; Фасмер, 1, 211). Але можна думаць і пра сувязь з брызку́ль ’халодны дожджык’, бры́зак ’самы дробны дождж’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бры́дзіцца несов.

1. (испытывать отвращение к кому-, чему-л.) бре́згать;

2. обл. страд. безобра́зиться, уро́доваться; см. бры́дзіць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

га́дзіцца несов., разг.

1. чаще переводится безл. конструкциями со словами проти́вно, тошни́т; (брезгливо относиться — ещё) бре́згать;

я га́джуся ў ру́кі ўзяць — проти́вно в ру́ки взять;

я га́джуся, то́лькі гле́дзячы на яго́ — меня́ тошни́т от одного́ его́ ви́да;

2. (делаться грязным) мара́ться, па́чкаться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)