Verbum

анлайнавы слоўнік

брашуро́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

брашуро́ўка ж. брошюро́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

брашуро́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. брашураваць; брашураванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брашурава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; незак., што.

Сшываць лісты ў кнігу.

|| зак. збрашурава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны.

|| наз. брашурава́нне, -я, н. і брашуро́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

|| прым. брашурава́льны, -ая, -ае і брашуро́вачны, -ая, -ае.

Брашуравальная машына.

Брашуровачны цэх.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

брашурава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. брашураваць; брашуроўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брошюро́вка ж. брашурава́нне, -ння ср., брашуро́ўка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)