бра́хман

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бра́хман бра́хманы
Р. бра́хмана бра́хманаў
Д. бра́хману бра́хманам
В. бра́хмана бра́хманаў
Т. бра́хманам бра́хманамі
М. бра́хмане бра́хманах

Іншыя варыянты: брахма́н.

Крыніцы: tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

брахма́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. брахма́н брахма́ны
Р. брахма́на брахма́наў
Д. брахма́ну брахма́нам
В. брахма́на брахма́наў
Т. брахма́нам брахма́намі
М. брахма́не брахма́нах

Іншыя варыянты: бра́хман.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

брахма́н м., рел. брахма́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

брахма́н рел. брахма́н, -на м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бра́хман, ‑а, м.

Чалавек, які належыць да вышэйшай касты (першапачаткова — касты жрацоў) у Індыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брама́н, см. брахма́н.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)