бра́тчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бра́тчык бра́тчыкі
Р. бра́тчыка бра́тчыкаў
Д. бра́тчыку бра́тчыкам
В. бра́тчыка бра́тчыкаў
Т. бра́тчыкам бра́тчыкамі
М. бра́тчыку бра́тчыках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бра́тчык м. (член братства) брат; мона́х

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

брат в разн. знач. брат, род. бра́та м., мн. браты́, -то́ў; (монах — ещё) бра́тчык, -ка м.;

двою́родный брат стрые́чны (дваю́радны) брат;

моло́чный брат мало́чны брат;

на́званый брат пабраці́м;

◊

ваш брат фам. ваш брат;

наш брат фам. наш брат;

на бра́та на бра́та, на ко́жнага;

и чёрт не брат і чорт не брат;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)