бранявы́, -а́я, -о́е.

1. Пакрыты бранёю.

Б. аўтамабіль.

2. Які з’яўляецца бранёю.

Бранявыя пліты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бранявы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бранявы́ бранява́я браняво́е бранявы́я
Р. браняво́га браняво́й
браняво́е		 браняво́га бранявы́х
Д. браняво́му браняво́й браняво́му бранявы́м
В. бранявы́ (неадуш.)
браняво́га (адуш.)		 браняву́ю браняво́е бранявы́я (неадуш.)
бранявы́х (адуш.)
Т. бранявы́м браняво́й
браняво́ю		 бранявы́м бранявы́мі
М. бранявы́м браняво́й бранявы́м бранявы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бранявы́ бронево́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бранявы́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да брані. // Пакрыты бранёю. [Аляксей] не ведаў стомы, цэлыя суткі праседжваючы ў сцюдзёным бранявым каўпаку. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бронево́й бранявы́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

броне... (а таксама браня...).

Першая састаўная частка складаных слоў са знач. бранявы, браніраваны, напр.: бронетранспарцёр, бронецягнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

броне... (а таксама браня...).

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню словам «бранявы», «браніраваны», напрыклад: бронедрызіна, бронетранспарцёр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)