бранхі́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бранхі́тны бранхі́тная бранхі́тнае бранхі́тныя
Р. бранхі́тнага бранхі́тнай
бранхі́тнае		 бранхі́тнага бранхі́тных
Д. бранхі́тнаму бранхі́тнай бранхі́тнаму бранхі́тным
В. бранхі́тны (неадуш.)
бранхі́тнага (адуш.)		 бранхі́тную бранхі́тнае бранхі́тныя (неадуш.)
бранхі́тных (адуш.)
Т. бранхі́тным бранхі́тнай
бранхі́тнаю		 бранхі́тным бранхі́тнымі
М. бранхі́тным бранхі́тнай бранхі́тным бранхі́тных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бранхі́т, -у, М -хі́це, мн. -ы, -аў, м.

Запаленне слізістай абалонкі бронхаў.

Востры б.

Хранічны б.

|| прым. бранхі́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)