брандма́ўар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
брандма́ўар |
брандма́ўары |
| Р. |
брандма́ўара |
брандма́ўараў |
| Д. |
брандма́ўару |
брандма́ўарам |
| В. |
брандма́ўар |
брандма́ўары |
| Т. |
брандма́ўарам |
брандма́ўарамі |
| М. |
брандма́ўары |
брандма́ўарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
брандма́ўар, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).
Сцяна з незгаральнага матэрыялу, якая раздзяляе сумежныя пабудовы ці часткі адной пабудовы ў проціпажарных мэтах.
|| прым. брандма́ўарны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
брандма́ўар м., стр. брандма́уэр
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)