бракава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. браку́ецца браку́юцца
Прошлы час
м. бракава́ўся бракава́ліся
ж. бракава́лася
н. бракава́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бракава́цца несов., страд. бракова́ться; см. бракава́ць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бракава́цца, ‑куецца; незак.

Зал. да бакаваць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бракова́ться страд. бракава́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перебрако́вываться страд. бракава́цца, перабрако́ўвацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)