бра́жны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бра́жны бра́жная бра́жнае бра́жныя
Р. бра́жнага бра́жнай
бра́жнае		 бра́жнага бра́жных
Д. бра́жнаму бра́жнай бра́жнаму бра́жным
В. бра́жны (неадуш.)
бра́жнага (адуш.)		 бра́жную бра́жнае бра́жныя (неадуш.)
бра́жных (адуш.)
Т. бра́жным бра́жнай
бра́жнаю		 бра́жным бра́жнымі
М. бра́жным бра́жнай бра́жным бра́жных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бра́жны (о растворе) бра́жный;

в других случаях переводится описательно: ~ная бо́чка бо́чка для барды́ (бра́жки);

~ная каро́ва — коро́ва, кото́рую ко́рмят бардо́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бра́жны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да брагі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бра́га, -і, ДМ бра́зе, ж.

1. Рошчына з соладу, мукі і бульбы, з якой гоняць спірт.

2. Адыходы пасля такой перагонкі ў выглядзе асадку.

3. Пітво дамашняга вырабу з хмелем і цукрам.

Не столькі той брагі, колькі звягі (прымаўка).

|| ласк. бра́жка, -і, ДМ -жцы (да 3 знач.).

|| прым. бра́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)