брадзі́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
брадзі́льны |
брадзі́льная |
брадзі́льнае |
брадзі́льныя |
| Р. |
брадзі́льнага |
брадзі́льнай
брадзі́льнае |
брадзі́льнага |
брадзі́льных |
| Д. |
брадзі́льнаму |
брадзі́льнай |
брадзі́льнаму |
брадзі́льным |
| В. |
брадзі́льны (неадуш.)
брадзі́льнага (адуш.) |
брадзі́льную |
брадзі́льнае |
брадзі́льныя (неадуш.)
брадзі́льных (адуш.) |
| Т. |
брадзі́льным |
брадзі́льнай
брадзі́льнаю |
брадзі́льным |
брадзі́льнымі |
| М. |
брадзі́льным |
брадзі́льнай |
брадзі́льным |
брадзі́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
брадзі́льны тех. броди́льный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
брадзі́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да браджэння (у 1 знач.). Брадзільная вытворчасць. // Які служыць для браджэння. Брадзільны чан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
браджэ́нне, -я, н.
1. Працэс распаду арганічных рэчываў пад уплывам мікраарганізмаў.
2. перан. Хваляванне, узбуджэнне.
Б. сярод рабочых.
|| прым. брадзі́льны, -ая, -ае (да 1 знач.).
Б. чан.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
со́лад, -у, М -дзе, м.
Брадзільны прадукт, падрыхтаваны з прарошчанага, высушанага і змолатага зерня хлебных злакаў, які ўжыв. для вырабу спірту, піва, квасу і пад.
Ячменны с.
|| прым. со́ладавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
со́лад, ‑у, М ‑дзе, м.
1. Брадзільны прадукт, падрыхтаваны з прарошчанага, высушанага і змолатага зерня збажыны, які выкарыстоўваецца для вырабу спірту, піва, квасу і пад. Жытні солад. Ячменны солад.
2. перан. Прыемнае адчуванне, слодыч. Праз солад дрымоты Толя пачуў, як Максім засмяяўся. Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Со́лад ‘брадзільны прадукт’, ‘асалода, слодыч’ (ТСБМ, Сл. ПЗБ), ‘салодкі смак’, ‘прарошчаны ячмень на піва’ (Варл., Сл. ПЗБ, Пятк. 1), ‘брага’ (Сцяшк.), со́лда ‘салодкая прыправа’ (ТС), со́ладзь ‘змолатае прарошчанае збожжа’ (Сл. ПЗБ), ‘нешта салодкае’ (Ласт., Шат., Жд. 1, Сл. ПЗБ). Укр., рус. со́лод, ст.-рус. солодъ, польск. słód, в.-луж. słód, н.-луж. słod, чэш., славац. slad, серб.-харв. сла̑д, славен. sléd, балг., макед. слад. Прасл. *soldъ. Далей гл. салодкі (Фасмер, 3, 712–713; Махэк₂, 551; Шустар-Шэўц, 1303).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)