брава́да, -ы, ДМ -дзе, ж.

Паказная легкадумная зухаватасць, смеласць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

брава́да

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. брава́да
Р. брава́ды
Д. брава́дзе
В. брава́ду
Т. брава́дай
брава́даю
М. брава́дзе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

брава́да ж. брава́да

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

брава́да брава́да, -ды ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

брава́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Паказная легкадумная смеласць. Купалаўскі рамантызм гераічны. Няма ў ім меланхалічнай расслабленасці, чуллівай ідэалізацыі «даўніны», а тым больш, таннай бравады. Бярозкін.

[Фр. bravade.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)