бо́ўтнуць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. бо́ўтну бо́ўтнем
2-я ас. бо́ўтнеш бо́ўтнеце
3-я ас. бо́ўтне бо́ўтнуць
Прошлы час
м. бо́ўтнуў бо́ўтнулі
ж. бо́ўтнула
н. бо́ўтнула
Загадны лад
2-я ас. бо́ўтні бо́ўтніце
Дзеепрыслоўе
прош. час бо́ўтнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бо́ўтнуць сов., однокр.

1. болтну́ть, взболтну́ть;

б. лы́жкай — болтну́ть (взболтну́ть) ло́жкой;

2. (бросить в воду) булты́хну́ть;

3. (броситься в воду) булты́хну́ть, булты́хну́ться;

4. (ударить по воде) плесну́ть;

б. вёсламі — плесну́ть вёслами;

5. перен. (сказать что-л. неуместное) бря́кнуть; ля́пнуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бо́ўтнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

1. Аднакр. да боўтаць.

2. Тое, што і боўтнуцца (у 1 знач.); плюхнуць. Вунь боўтнула з разгону лягушка, аж пырскі дасталі да задзірыстага Паўлікавага носа. Даніленка.

3. Разм. Кінуць што‑н. у ваду. Па дарозе.. [Тварыцкі] боўтнуў аплецены дротам гаршчок у ваду. Чорны.

4. перан. Разм. Сказаць што‑н. недарэчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бо́ўтаць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

1. Памешваць, рухаць чым-н. у вадкасці.

Б. апалонікам.

Б. вяслом.

2. чым. Рабіць рухі з боку ў бок ці ўзад і ўперад.

Б. нагамі.

|| зак. і аднакр. бо́ўтнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. бо́ўтанне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

болтыхну́ть сов., однокр. бо́ўтнуць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Бо́ўкаць гаварыць адрывіста, незразумела’ (Шат.), ’боўтнуць’ (Нас.). Гукапераймальнае, як і ба́ўкаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

шабо́ўснуць

‘бухнуць, боўтнуць што-небудзь; бухнуцца’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. шабо́ўсну шабо́ўснем
2-я ас. шабо́ўснеш шабо́ўснеце
3-я ас. шабо́ўсне шабо́ўснуць
Прошлы час
м. шабо́ўснуў шабо́ўснулі
ж. шабо́ўснула
н. шабо́ўснула
Загадны лад
2-я ас. шабо́ўсні шабо́ўсніце
Дзеепрыслоўе
прош. час шабо́ўснуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бултыхну́ць

‘бухнуць у ваду, боўтнуць што-небудзь; боўтнуцца ў ваду’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. бултыхну́ бултыхнё́м
2-я ас. бултыхне́ш бултыхняце́
3-я ас. бултыхне́ бултыхну́ць
Прошлы час
м. бултыхну́ў бултыхну́лі
ж. бултыхну́ла
н. бултыхну́ла
Загадны лад
2-я ас. бултыхні́ бултыхні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час бултыхну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

боўць, выкл. у знач. вык.

Разм. Ужываецца ў знач. дзеясл. боўтаць — боўтнуць і боўтацца — боўтнуцца. А тут Толя вадою знячэўку — як плюхне!.. Ты да яго, а ён — боўць, боўць рукамі і нагамі і паплыў. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бултыхну́ть сов., однокр., разг.

1. (с шумом бросить в жидкость) бу́хнуць;

2. (взболтнуть) бо́ўтнуць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)