бо́ўтнуцца, -нуся, -нешся, -нецца; -ніся; зак.

Кінуцца, упасці ў ваду.

Бабёр боўтнуўся ў ваду.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бо́ўтнуцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. бо́ўтнуся бо́ўтнемся
2-я ас. бо́ўтнешся бо́ўтнецеся
3-я ас. бо́ўтнецца бо́ўтнуцца
Прошлы час
м. бо́ўтнуўся бо́ўтнуліся
ж. бо́ўтнулася
н. бо́ўтнулася
Загадны лад
2-я ас. бо́ўтніся бо́ўтніцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час бо́ўтнуўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бо́ўтнуцца сов., однокр. (броситься в воду) бултыхну́ться, бултыхну́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бо́ўтнуцца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; зак. і аднакр.

1. Кінуцца, упасці ў ваду, нырнуць; плюхнуцца. Чуваць, як боўтнуўся бабёр Каля карчоў у раску. Бялевіч. Раптам нешта доўгае і чорнае шпарка слізганула.. і боўтнулася ў ваду. Ляўданскі.

2. чым. Разм. Боўтнуць (у 1 знач.). [Анісім] боўтнуўся лыжкай у місе баршчу і на гэтым загавеў. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бултыхну́ць

‘бухнуць у ваду, боўтнуць што-небудзь; боўтнуцца ў ваду’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. бултыхну́ бултыхнё́м
2-я ас. бултыхне́ш бултыхняце́
3-я ас. бултыхне́ бултыхну́ць
Прошлы час
м. бултыхну́ў бултыхну́лі
ж. бултыхну́ла
н. бултыхну́ла
Загадны лад
2-я ас. бултыхні́ бултыхні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час бултыхну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

баўтну́цца сов., однокр., разг.

1. (о жидкости) болтну́ться, булты́хну́ться;

2. см. бо́ўтнуцца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бултыхну́ться разг.

1. (упасть, броситься в воду и т. п.) бу́хнуцца;

2. (взболтнуться) бо́ўтнуцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

боўць, выкл. у знач. вык.

Разм. Ужываецца ў знач. дзеясл. боўтаць — боўтнуць і боўтацца — боўтнуцца. А тут Толя вадою знячэўку — як плюхне!.. Ты да яго, а ён — боўць, боўць рукамі і нагамі і паплыў. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бо́ўтнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

1. Аднакр. да боўтаць.

2. Тое, што і боўтнуцца (у 1 знач.); плюхнуць. Вунь боўтнула з разгону лягушка, аж пырскі дасталі да задзірыстага Паўлікавага носа. Даніленка.

3. Разм. Кінуць што‑н. у ваду. Па дарозе.. [Тварыцкі] боўтнуў аплецены дротам гаршчок у ваду. Чорны.

4. перан. Разм. Сказаць што‑н. недарэчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)