бо́чкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бо́чкавы бо́чкавая бо́чкавае бо́чкавыя
Р. бо́чкавага бо́чкавай
бо́чкавае		 бо́чкавага бо́чкавых
Д. бо́чкаваму бо́чкавай бо́чкаваму бо́чкавым
В. бо́чкавы (неадуш.)
бо́чкавага (адуш.)		 бо́чкавую бо́чкавае бо́чкавыя (неадуш.)
бо́чкавых (адуш.)
Т. бо́чкавым бо́чкавай
бо́чкаваю		 бо́чкавым бо́чкавымі
М. бо́чкавым бо́чкавай бо́чкавым бо́чкавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бо́чкавы бо́чковый, бо́чечный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бо́чкавы, ‑ая, ‑ае.

Які трымаецца ў бочках. Бочкавае піва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бо́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

1. Вялікая драўляная або жалезная цыліндрычная пасудзіна з двума плоскімі днішчамі.

Дубовая б.

Саліць агуркі ў бочцы.

2. Старая руская мера вадкіх і сыпкіх цел, роўная сарака вёдрам (каля 490 літраў).

Б. жыта.

3. Фігура вышэйшага пілатажу: поўны абарот самалёта вакол яго падоўжнай восі.

◊

Бяздонная бочка (разм.) —

1) пра тое, што патрабуе вялікіх затрат і не акупляе сябе;

2) пра таго, хто можа выпіць многа спіртнога і не ап’янець (неадабр.).

Бочка з порахам — неадступная пагроза, вялікая небяспека.

Нясе як з бочкі (разм., неадабр.) — моцна патыхае ад таго, хто выпіў спіртнога.

|| памянш. бо́чачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж. (да 1 знач.).

|| прым. бо́чкавы, -ая, -ае.

Бочкавое піва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бо́чковый бо́чкавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бо́чечный бо́чачны, бо́чкавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)