бо́ршчык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бо́ршчык бо́ршчыкі
Р. бо́ршчыку бо́ршчыкаў
Д. бо́ршчыку бо́ршчыкам
В. бо́ршчык бо́ршчыкі
Т. бо́ршчыкам бо́ршчыкамі
М. бо́ршчыку бо́ршчыках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бо́ршчык, ‑у, м.

Негустая страва, прыгатаваная з бацвіння буракоў, шчаўя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

боршч, баршчу́, м.

Вадкая страва, прыгатаваная з буракоў і іншай агародніны.

Апетытны б.

|| ласк. баршчо́к, -шчку́, м. і бо́ршчык, -у, м.

Добры баршчок, ды малы гаршчок (з нар.). Хлопчыку — раз хлеба, два разы боршчыку (з нар.).

|| прым. баршчо́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)