бо́рцевы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бо́рцевы бо́рцевая бо́рцевае бо́рцевыя
Р. бо́рцевага бо́рцевай
бо́рцевае		 бо́рцевага бо́рцевых
Д. бо́рцеваму бо́рцевай бо́рцеваму бо́рцевым
В. бо́рцевы (неадуш.)
бо́рцевага (адуш.)		 бо́рцевую бо́рцевае бо́рцевыя (неадуш.)
бо́рцевых (адуш.)
Т. бо́рцевым бо́рцевай
бо́рцеваю		 бо́рцевым бо́рцевымі
М. бо́рцевым бо́рцевай бо́рцевым бо́рцевых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бо́рцевы с.-х., уст. бортево́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бо́рцевы, ‑ая, ‑ае.

Уст. Які мае адносіны да борці. Борцевыя пчолы. Борцевае пчалярства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

борць, -і, мн. -і, -ей, ж. (уст.).

Вулей у выглядзе выдзеўбанай калоды або дупло ў дрэве, дзе жывуць пчолы.

|| прым. бо́рцевы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бортево́й с.-х., уст. бо́рцевы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Барть ’борць’ (Кіркор). Запазычанне з польск. barć ’тс’ (прасл. bъrtь). Беларуская форма — борць (гл.). Параўн. яшчэ ст.-бел. (XVI ст., Нас. гіст.) бартны ’борцевы’ < польск. bartny ’тс’ (да barć).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)