бо́лбатка
‘цецярук’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бо́лбатка |
бо́лбаткі |
| Р. |
бо́лбаткі |
бо́лбатак |
| Д. |
бо́лбатцы |
бо́лбаткам |
| В. |
бо́лбатку |
бо́лбатак |
| Т. |
бо́лбаткай бо́лбаткаю |
бо́лбаткамі |
| М. |
бо́лбатцы |
бо́лбатках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
бо́лбатка
‘бурбалка’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бо́лбатка |
бо́лбаткі |
| Р. |
бо́лбаткі |
бо́лбатак |
| Д. |
бо́лбатцы |
бо́лбаткам |
| В. |
бо́лбатку |
бо́лбаткі |
| Т. |
бо́лбаткай бо́лбаткаю |
бо́лбаткамі |
| М. |
бо́лбатцы |
бо́лбатках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Бо́лбатка ’цецярук’. Утварэнне ад балбата́ць (гл.). Птушка так названая па «балбатанню», якое характэрна для яе ў перыяд такавання. Гл. Флінт, Птицы, 174.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)