бо́жкаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
бо́жкаю |
бо́жкаем |
| 2-я ас. |
бо́жкаеш |
бо́жкаеце |
| 3-я ас. |
бо́жкае |
бо́жкаюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
бо́жкаў |
бо́жкалі |
| ж. |
бо́жкала |
| н. |
бо́жкала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
бо́жкай |
бо́жкайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
бо́жкаючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
бо́жкаць несов., разг. бо́жкать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бо́жкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Разм. Стагнаць, бедаваць, плакаць, упамінаючы часта слова «божа». [Цётка] так божкала і ламала сабе рукі, што маці не вытрымлівала і бралася суцяшаць. Сачанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
забо́жкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Пачаць божкаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бо́жканне, ‑я, н.
Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. божкаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)