бо́брыкам, прысл.

Пра кароткую мужчынскую стрыжку, пры якой спераду пакідаюцца стаячыя валасы.

Стрыгчыся б.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бо́брыкам

прыслоўе, утворана ад назоўніка

станоўч. выш. найвыш.
бо́брыкам - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бо́брыкам нареч., разг. бо́бриком

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Бо́брыкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Бо́брыкі
Р. Бо́брыкаў
Д. Бо́брыкам
В. Бо́брыкі
Т. Бо́брыкамі
М. Бо́брыках

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Бо́брык

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Бо́брык
Р. Бо́брыка
Д. Бо́брыку
В. Бо́брык
Т. Бо́брыкам
М. Бо́брыку

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бо́брык, ‑у, м.

1. Від сукна з кароткім стаячым ворсам. Паліто з бобрыку.

2. у знач. прысл. бо́брыкам. Пра кароткую мужчынскую стрыжку, пры якой спераду пакідаюцца стаячыя валасы. Стрыгчы бобрыкам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бо́брык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. бо́брык
Р. бо́брыку
Д. бо́брыку
В. бо́брык
Т. бо́брыкам
М. бо́брыку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бо́бриком нареч., разг. пад чуб; бо́брыкам.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)