бліско́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бліско́тны бліско́тная бліско́тнае бліско́тныя
Р. бліско́тнага бліско́тнай
бліско́тнае		 бліско́тнага бліско́тных
Д. бліско́тнаму бліско́тнай бліско́тнаму бліско́тным
В. бліско́тны (неадуш.)
бліско́тнага (адуш.)		 бліско́тную бліско́тнае бліско́тныя (неадуш.)
бліско́тных (адуш.)
Т. бліско́тным бліско́тнай
бліско́тнаю		 бліско́тным бліско́тнымі
М. бліско́тным бліско́тнай бліско́тным бліско́тных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бліско́тны, ‑ая, ‑ае.

Які бліскаціць, пераліваючыся, іскрыцца. А ноч — то стрымае хмарку, каб тут пахадзіла. То бліскотнаю зоркай з вышыняў махне. Кірэенка. [Васіль] з нейкай злосцю павёў касою. Мокрая, бліскотная трава пакорліва, амаль нячутна легла. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)