блізю́тка

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
блізю́тка - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

блізю́тка нареч., разг. близёхонько, близёшенько

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

блізю́тка, прысл.

Разм. Вельмі, зусім блізка; блізенька. Круцяцца блізютка Галкі над палямі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вуша́сты, ‑ая, ‑ае.

З вялікімі вушамі. Усё ціха. Дзесь блізютка Прамільгнуў кажан вушасты. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

близёхонько и близёшенько нареч., разг. блі́зенька, блі́зенечка, блізю́тка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)