бляха́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
бляха́рны |
бляха́рная |
бляха́рнае |
бляха́рныя |
| Р. |
бляха́рнага |
бляха́рнай
бляха́рнае |
бляха́рнага |
бляха́рных |
| Д. |
бляха́рнаму |
бляха́рнай |
бляха́рнаму |
бляха́рным |
| В. |
бляха́рны (неадуш.)
бляха́рнага (адуш.) |
бляха́рную |
бляха́рнае |
бляха́рныя (неадуш.)
бляха́рных (адуш.) |
| Т. |
бляха́рным |
бляха́рнай
бляха́рнаю |
бляха́рным |
бляха́рнымі |
| М. |
бляха́рным |
бляха́рнай |
бляха́рным |
бляха́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бляха́рны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да бляхара; звязаны з вырабам рэчаў з бляхі. Бляхарная майстэрня.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бляха́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.
Майстар, які вырабляе рэчы з бляхі (у 1 знач.) або крые бляхаю дах.
|| прым. бляха́рны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)