бля́мкаць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

Бразгаць чым-н. металічным.

Б. клямкай.

|| зак. забля́мкаць, -аю, -аеш, -ае.

|| аднакр. бля́мкнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. бля́мканне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бля́мкаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бля́мкаю бля́мкаем
2-я ас. бля́мкаеш бля́мкаеце
3-я ас. бля́мкае бля́мкаюць
Прошлы час
м. бля́мкаў бля́мкалі
ж. бля́мкала
н. бля́мкала
Загадны лад
2-я ас. бля́мкай бля́мкайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час бля́мкаючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бля́мкаць несов., разг. бренча́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бля́мкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Бразгаць чым‑н. металічным. Рыпелі вароты, блямкалі засаўкі, то там, то тут чуўся грукат у дзверы. Няхай. // Дрэнна іграць на чым‑н., брынкаць. Блямкаць на піяніна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забля́мкаць гл. блямкаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

забля́мкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Пачаць блямкаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бля́мканне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. блямкаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бля́мкнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Аднакр. да блямкаць. У полі за вёскай блямкнуў тры разы падрад звон. Галавач. Рыпнулі ў хаце дзверы. Блямкнула клямка. І ўсё. Кавалёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)