блюва́л
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
блюва́л |
блюва́лы |
| Р. |
блюва́ла |
блюва́лаў |
| Д. |
блюва́лу |
блюва́лам |
| В. |
блюва́ла |
блюва́лаў |
| Т. |
блюва́лам |
блюва́ламі |
| М. |
блюва́ле |
блюва́лах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
блюва́л м., зоол. блюва́л
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
блюва́л зоол. блюва́л, -ла м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)