блы́танасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. блы́танасць
Р. блы́танасці
Д. блы́танасці
В. блы́танасць
Т. блы́танасцю
М. блы́танасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

блы́танасць ж. пу́таность; сби́вчивость

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

блы́танасць, ‑і, ж.

Уласцівасць блытанага. Зяцевы разважанні пра палітыку здзіўлялі наіўнай прымітыўнасцю і блытанасцю. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

блы́таны, -ая, -ае.

1. Бязладна пераплецены, заблытаны.

Блытаныя ніткі.

Блытаныя сцежкі.

2. У якім цяжка разабрацца; нелагічны, супярэчлівы.

Блытаныя думкі.

|| наз. блы́танасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сби́вчивость блы́танасць, -ці ж.;

сби́вчивость показа́ний престу́пника блы́танасць паказа́нняў злачы́нца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пу́таность блы́танасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)