блу́знік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
блу́знік |
блу́знікі |
| Р. |
блу́зніка |
блу́знікаў |
| Д. |
блу́зніку |
блу́знікам |
| В. |
блу́зніка |
блу́знікаў |
| Т. |
блу́знікам |
блу́знікамі |
| М. |
блу́зніку |
блу́зніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
блу́знік м., уст. блу́зник
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
блу́зник уст. блу́знік, -ка м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)