Бло́нь

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. Бло́нь
Р. Бло́ні
Д. Бло́ні
В. Бло́нь
Т. Бло́нню
М. Бло́ні

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Блонь ’брушная плява’ (Нас.). Рус. блона ’абалонка, паслед’. Параўн. ст.-бел. блонка ’абалонка, плеўка’. Запазычанне з польск. błona ’абалонка, плява, плеўка’. Фасмер, 1, 176. Гл. яшчэ бало́нкі (там і іншая літ-ра).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)